best

دلنوشته (نوشته های دل از دل)

best

دلنوشته (نوشته های دل از دل)

مشخصات بلاگ
best

دوستی گفت: من مسئول آنچه می‌گویم هستم نه آنچه شما برداشت می‌کنید!
و من می‌گویم:
خدا را شکر که اینها فقط نوشته‌اند!
[نه خاطره!]
بدانید،
الفاظ از آنچه بر مانیتور شما نقش بسته دروغترند!

طبقه بندی موضوعی
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب

 

 

؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

 

یه    روز    میآد ...!!!!!!!

 

 

 

Ты уезжаешь, с тобой моя любовь. 
И это расставание приносит только боль. 
Надеюсь я на лучшее: что ты приедешь вновь, 
И более не будет ни горя, ни забот.

reference:http://lovefond.ru
 
 

 

 

Je voudrais être

 une larme 

pour naître de tes yeux,

 vivre sur tes joues et mourir

 en embrassant tes lèvres.

 

Reference:www.lespoemes.com

 

 

 

As the seconds went by       

! I fall in love with you more and more

 

 

 

 

خم زلف تو دام کفر و دین است

ز کارستان او یک شِمه این است

بر آن چشم سیه صد آفرین باد

که در عاشق کشی سِحر آفرین است

 

حافظ

 

 

LOVE is like WAR

Easy to start......

Difficult to end......

Impossible to forget......

 

Reference:Internet

 

 

 

 

 

There is no remedy for love but to love more

 

 

Reference:Internet

 

 

How can you "sm_le"

Without "I"

How can you be "f_ne"

Without "I"

How can you "w_sh"

Without "I"

How can you be  "fr_end"

Without "I"

"I" am very important!

But this "I" can never achieve "s_ccess"

 

 

Without "U".

 

Reference:Internet

 

 

 

 

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

 

واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

 

حافظ

1

 

22NYA12NEI

 

Reference:Internet

 

لبخند تو تمام تعادل شهر را بهم می ریزد،

 

تو بخند،

 

من شهر را دوباره می سازم.

 

 

Reference:Internet

 
!Please!
 
 
!Please Talk To Me!

 

 

!Me!
 

 

 

 

بوی مشک از ختن باد صبا می آید


این چه بادیست کز او بوی شما می آید


بر ندارم دل از او تا نرود جان ز تنم


گوش کن کز سخنم بوی وفا می آید

 

حافظ

 

اومدم فقط بگم

وای

وای که چقدر دلتنگم

 

 
 
خسته ام... از تـــــو نوشتن...!
کمی از خود می نویسم
این "منم" که،
دوستت دارم...!
 
Reference:Internet
 

 

 

 چه شود کَز تو رسد، به شکسته دلی خبری

چه شود گل فکند، به بد آب و گِلی نظری

 

 معینی کرمانشاهی

 

 

 

 

 

سـرو چـمان من چرا میل چمن نمی کند 

          هـمـدم گـل نـمـی شود یاد سمن نمی کند

 

 

حافظ

 

 

گفتم که دلم هست به پیش تو گرو       دل باز ده آغــــــــاز نکن قصه نو

افکند هزار دل ز هــر حلقه زلف       گفتا که دلت بجوی و بردار و برو

 

 

حافظ

 

 

امشب چقدر دلم برای همان

هیچ 

بینمان تنگ شده!

 

 

 

 

 

 

!Please Please Me

 

 

 

 

 

 

I have a request from you!  

 

 

 

 

!I Miss You

 

 

 

 

 

تو مرا یاد کنی یا نکنی من به یادت هستم، آرزویم همه سرسبزی توست

 

 

سهراب سپهری

 

 

 

 

دل غم دیده ی من تشنه ی خندیدن، خندیدن توست

روی تو آرزویم، آرزویم دیدن توست، دیدن توســــــــت

 

غم اَغیار مخور، تا نکنی ناشــــــــــــــــــــــــادم

سَر مَکش، تا نکشد سر به فلک فریادم، فریادم

 

فریــــــــــــادم

 

 

 

 

با یه چشمک دوباره، منو زنده کن ستاره

نذار از نفس بیوفتم، تویی تنها راه چـــاره

 

یغما گلرویی

 

 

 

زیبایی و برای همکلاسیـــــــات           دیونگی، یه حس تکراری شـــده

استادا و همکلاسیات، که هیچ            با تو، یه دانشگاه سیگاری شده

 

رستاک

 

 

 

 

 

نگفتمت، نرو، که رفتنت، نتیجتاً، اشک بود.

 

شاهین نجفی

 

 

 

 

یه روز واسه یکی خوابی رو تعریف کردم

گفتم خواب دیدم  که دارم به یه دلیل نامعلوم از کوه میوفتم

اون داره بهم نگاه میکنه

من کمک لازم دارم اما نمیگم

یا شایدم قبلا گفتم و نامید شدم

و اون فقط نگاهم میکنه و منتظر افتادنمه

اون روز بهم گفت 

مطمئن باش اون من نبودم 

چون اگه من می بودم بدون شک میومدم کمکت

اون روز خوشحال بودم

و فکر میکردم خیلی خوشبختم

حالا بعد یه مدت

اون خودش منو تو دره پرت کرد

و وایستاده کنار داره تماشا میکنه

ذره ذره آب شدنم رو

بی محلی

رو برگدوندن

جواب ندادن

و...

همه این رفتاراش مثل اینه که داره اون 

آخرین چیزایی که نگهم داشته رو 

قطع میکنه

مثل رابطه اش با من

کاش یکم

فقط یه کم عشقم رو درک می کرد

یه کم حرفامو میفهمید

اون روز بهش نگفتم 

ولی تو خوابمم 

هنوز اونی که بی تفاوت داشت نگاهم می کرد رو دوست داشتم

هنوز دوستش دارم

و همین دوس داشتن برام  دره شده

کاش می فهمید 

و مثل حرفی که زده بود 

میومد دستمو میگرفت و نجاتم 

می داد

نجاتم می داد

دوستت دارم

 

 

 
 
سرت گرم شد ، سرم گرم شد
 
تو به او ، من به تب !
 
 

 

بعضی حرف ها را “نباید زد”

بعضی حرف ها را “نباید خورد”

بیچاره دل چه میکشد میان این “زد” و”خورد"

 

 

 

 

هر که به جور رقیب         یا به جفای حبیب

عهد فراموش کند          مدعی بی وفاست

 

سعدی

آدم های ساده........ساده هم عاشق می شوند.....

ساده صبوری می کنند......ساده عشق می ورزند.....

اما سخت دل می کنند....

و آن وقت که دل می کنند.....

جان می دهند....!!!!!

نمی خوام سهم دنیا رو      تویی که سهم دستامی

 

اگه آرامشی دارم          واسه اینه که همرامی

زمین میلرزه و اینجا       یکی بی ترس خوابیده

توعشق تو یه چیزی هست        که آرامش به من میده

بذار روشن کنی شب رو        ستاره از تو ماه از من

ازت یه خواهشی دارم         تو هم  چیزی بخواه از من

تموم خوبیا با تو          چقدر خالی شده دستم

بذار یکبار قبل از تو         بگم که عاشقت هستم

چقدر خوبه هوای تو         چه عشقی رو به من دادی

گرفتار تو که هستم         بدم میاد از آزادی

ببین راه فرارم رو          خودم از هر طرف بستم

از این لحظه به بعد هر جا       که تو هستی منم هستم

بدون که عمر عشق من         به کوتاهیه ساعت نیست

عزیزم گفتنم تنها            یه حرف از روی عادت نیست

بذار روشن کنی شب رو         ستاره از تو ماه از من

ازت یه خواهشی دارم        توهم چیزی بخواه از من

تموم خوبیا با تو          چقدر خالی شده دستم

بذار یکبار قبل از تو           بگم که عاشقت هستم

 

 

افشین مقدم

 

من اینجا کسی را ندارم

که وجودش برای من کافیست

 

 

سینه خواهم

شرحه شرحه

از فراق

تا بگویم، شرح درد اشتیاق

 

مولوی

 

تو بند دل،

سلول عشق،

حبس نگاتو می کشم                   

ولی بازم رو میله هاش عکس چشاتو می کشم

 

 

روزی من و تو برای لحظه ای با هم بودن از دیگران فرار می کردیم.

اما امروز چه شده ؟

که ترس از لحظه ای باهم بودن باعث فرارمان از هم شده است.

 

 

شکایت غم دلتنگیم را به کدامین محکمه ببرم که رای به دیدار تو بدهد

 

 

رازی در دل دارم که بزرگی هستیست

 

 

دست غارت از چه رو

آه ای لاله رو

بر جانم گشوده ای



 

از تو چه شد حاصلم

همین کز دلم

قرارم ربوده ای

کردی جفا دیگر مکن                چشم عاشق را تر مکن

 

 

 

ای فارغ از حال من

                        چون یاد آورم

                                         رو گرداندن تو را

 

ترسم آه سرد من

                       سوز درد من 

                                         گیرد دامن تو را

 

 

کردی جفا دیگر مکن                          چشم عاشق را تر مکن

 

 

 

 

شبی مجنون به لیلی گفت             که ای محبوب بی همتا

        تو را عاشق شود پیدا              ولی مجنون نخواهد شد

ولی مجنون نخواهد شد

ولی مجنون نخواهد شد

ولی مجنون نخواهد شد

 

 

 

مرا اندکی دوست بدار اما طولانی

 

 

ای روی تو ماه عالم آرای همه      وصل تو شب و روز تمنای همه

    گر با دگران به ز منی وای به من      ور با همه کس همچو منی وای همه

 

ابوسعید ابوالخیر

 

ای آرزوی گمشده مهمان کیستی     درد منی بگو که درمان کیستی     

دامان من ز اشک ندامت پرآتش است     ای نو گل شکفته به دامان کیستی    

من همنشین درد و غم و رنج و حسرتم      ای آرزوی گمشده مهمان کیستی          

ای آرزوی گمشده مهمان کیستی؟؟؟؟؟

 

عماد خراسانی

 

 

نگرفته هنوز برگ عیشی افسوس بهار من خزان شد

آن نیم نفس که با تو بودم سرمایه ی عمر جاودان شد

 

 

 

سلطان منی، سلطان منی، واندر دل و جان ایمان منی، واندر دل و جان ایمان منی

در من بدمی، من زنده شوم، یک جان چه بود، صد جان منی

هم شاه منی هم ماه منی، هم ماه منی، هم جانی و هم، جانان منی، جانان منی

باغ و چمن و فردوس منی، سرو و سمن خندان منی

 

مولوی

 

 

شاید ندونی، پس میگم تا متوجه بشی:

دَرد عَدم از دَرد دوری بیشتره!

همین که موندی برام یه دنیا ارزش داره،

پس به خاطر تمام خوبیات

                                                              اَزت متشکرم.

دوستت دارم.

 

 

امروز هم بی تو هم چون شبی تار ساکت است.

 

 

دلتنگ روی ماهتم

همین

ضَمیرَم، اَسیر هَوای ٍ تو اَست     دو چَشمَم، اَسیر ٍ نٍگاه تو اَست          

دٍلَم، دَر غَم ٍ دوریت می تَپَد     چو صیدی که دَر دام اُفتاده اَست      

دٍلا، دور شو اَز عشق، کَندَر آن     هٍزاران مَسیح جان داده اَست             

چو باشی چو فَرهاد، کوه کَن     که شیرین، به او دٍل داده اَست          

تو را هَم زٍ او دور می کُنَد     که رَسمَش، جُدایی اُفتاده اَست    

چو باشی چو مَجنون، بی ریا     که نَقشَش، به دٍل اُفتاده اَست          

نَدارد به تو هیچ اٍشتیاق     که دٍل، بَر کَس دیگَری داده اَست  

نه این نیست، رَسم عاشقی     دَر اَفکارَم، غَلَط رُخ داده اَست             

که گُفته، که فَرهاد گَشته جُدا     که دَر کوه تَنها جان داده اَست            

بٍدان او به عٍشقَش رسید     که با کوه دَست داده اَست          

چو شیرین دٍلَش پیش ٍ فَرهاد بود     بَرایش وَصل رُخ داده اَست                    

که گُفته، که مَجنون، شُد تَباه     و لیلی فَریبَش داده اَست                 

بٍدان او، غَرق شادی شُده     چو لیلی سَلامَش داده اَست        

تو هَم، دٍلَم غَرقٍ شادی بُکن     چو ماهی که دَر آب اُفتاده اَست        

گُلَم، بَر دٍلَم، رَحمی بُکن     که بَر دٍل، نَقشَت اُفتاده اَست     

گُمانَم، عاشقَت گَشته اَم     که دَر دٍل تٍکتونیک اُفتاده اَست      

هَر کَس به آشیانی     دارَد مٍهرَبانی              

      مَن مٍهرَبان نَدارَم     نا مٍهرَبان مَن کو             

سَرو رَوان مَن کو

نامَش هَمی نَیارَم     بُردَن به پیشٍ هَر کَس  

گَه گَه به ناز گویم     آرام جان مَن کو         

سَرو رَوان مَن کو

دَر بوسٍتان شادی     هَر کَس گُلی بٍچینَد   

آن گُل که نَشکَنَندَش     دَر بوسٍتان مَن کو         

سَرو روان مَن کو

 

انوری

 

گفته بودی که طبیب دل بیمار منی

پس طبیب دل من باش که بیمار توام.

 

Refrence:Internet 

 

 تو را نادیدن ما غم نباشد

      که در خِیلَت بِه از ما کَم نباشد

 

من از دست تو در عالم نِهَم روی 

     ولیکن چون تو در عالم نباشد

 

من اول روز دانستم که این عهد

       که با من می کنی محکم نباش

 

 که دانستم که هرگز سازگاری

      پری را با بنی آدم نباشد

 

من از دست کمان داران ابرو

      نمی آرم گذر­کردن به هر­سو

 

 بهشت است آن که من دیدم نه رخسار

    کمند است آن که وی دارد نه گیسو

 

 بیا تا جان شیرین در تو ریزم 

      که بُخل و دوستی با هم نباشد 

 

نخواهم بی تو یکدم زندگانی

      که طی عشق بی همدم نباشد

 

سعدی

 
دوست دارم داد بزنم به همه بگم از ته دل دوستت دارم

 

دوست دارم صدای قلبم رو بشنویی و

   خودت از زبون خودش بشنویی که دلتنگته

دوست دارم نزدیکت باشم و

   توی چشمات خیره بشم و

   تو شور عشق رو از تو نگاهم بخونی

دوست دارم بخندی تا قلبم به اوج نوسانش برسه

دوست دارم ببینمت تا دلتنگیام رو برات تعریف کنم

 شاید دلم آروم بگیره

دلم خیلی برات تنگ شده

دوستت دارم 

 

دلتنگی . سکوت

چه کلمات نامأنوسی

دلتنگی  . دنیایی حرف است

دلتنگی . دنیایی گله است

دلتنگی . شکایت میکند

شکایتی به خود

شاکی: دل

متهم ریف اول: خودم

عنوان شکایت: چرا از او دوریم

نمی دانم چه جوابی به او بدهم

می پرسد:

چرا صدایش را نمی شنوم

و من

چیزی جز سکوت ندارم که پاسخ بدهم

او نگران است

نگران تو

منم نگرانم

نگران تو

او بهانه تو را میگیرد

و من . من

ساکتم

سکوت تلخ

بیقرار است

بیقرار تو

منم بیقرارم

بیقرار تو

می گویم تا بفهمد

از تفاوت

میگویم بفهمد از اختلاف

دل کودکی خردسال است

نمیفهمد

نمی تواند بفهمد

او بهانه میگیرد

من

سکوت کردم

او ‍پا بر زمین افکارم میکوبد

و با گریه بهانه تو را میگیرد

از من

میگویم کودکم

درست میشود

میگویم کودکم آرام باش

کودکم من هم دلتنگم

من هم  دوستش دارم

بغضم میشکند

با هم گریه میکنیم

او را در آغوش میکشم

آرام  نمی شود

آرام نمی شوم

می گویم

اینبار از خاطراتت

از تو برایش میگویم

گریه اش قطع میشود

در چشمانم نگاه می کند

چشمانم برق میزتد چشمانش برق میزند

گریه نمی کند ولی بدنش همچنان میلرزد

می گویم

اینبار برایش از آینده میگویم

از آینده ای با تو

اشک های صورتش را پاک می کند

می خندد

او  آرام است

چشم هایش را روی هم میگذارد

با لبخند می خوابد

من

هنوز بیدارم

من

هنوز دلتنگم

شاید روزی تبرئه شدم

شاید دلتنگی با وصالت به پایان رسید

پلک هایم سنگینی میکند

با لبخند با امید به آینده به خواب میروم

شب بخیر

 

 

 

 

عشق. عاشق.معشوق

عشق عاشق به معشوق

عاشق عشق به معشوق

معشوق . عشق عاشق

عشق عشق معشوق. عاشق

عاشق  . معشوق عشق و معشوق . عاشق عشق

معشوق معشوق. عاشق

عاشق عاشق . معشوق

شمارش لحظات دلتنگیم سخت است. لحظه های غفلتم از یاد تو را میشمارم

صفر . صفر

تو همیشه در خاطر منی

بی آنکه در خاطرت باشم

نمی دانم هجر عشق است یا بازی روزگار

نمی خواهم باعث آذردگی خاطرت شوم

گناه معشوق چیست که عاشق مجنون وار دوستش دارد

شاید روزی معشوق دلتنگ اذیت های عاشق شود

شاید

اما مجنون غم جهان را  به جان می خرد و راضی به اندکی آزار معشوق نمی شود

می دانید

سخت تر از ناز معشوق چیست

نیاز رقیب

رقیب قدیمی و کهنه

رقیبی با فاصله کمتر

بگذریم

گفتم مجنون اما نگفتم چگونه

عاشق معشوق . مجنون معشوق شده

مجنون لیلی . لیلی معشوق شده

مجنون بی لیلی سر به بیابان می گذارد

بیابان تنهایی

مجنون سکوت میکند

درد سکوت از درد هجر بیشتر است

عاشق برزگ شد

عاشق بینا شد

عاشق عاقل شد

عقل آمد

عشق رفت عاشق بی عشق مجنون شد

عقل آمد جنون آمد

عاشق عاقل

مجنون شد

اما بی لیلی

لیلی عاشق نمی خواهد

لیلی مجنون نمی خواهد

اما مجنون لیلی می خواهد

مجنون جنون لیلی

لیلی . جنون مجنون

جنون . عشق مجنون

لیلی . معشوق مجنون

عشق . جنون شده

مجنون تو را می خواهد  . لیلی

بیا نرو 

بمان نرو

لیلی گفت سکوت

مجنون و سکوت

مجنون و غم

مجنون و درد

مجنون و جنون

عشق مجنون . لیلی

لیلی مجنون . معشوق

عاشق معشوق . من

معشوق عاشق . تو

من بی تو . مجنون

عاشق بی تو . مجنون

تنهاییم نگذار

لیلی سکوت خواست

عاشق مجنون است

دوستت دارم

اما دوباره

لیلی سکوت خواست مجنون سکوت کرد

به امید روزی که معشوق

یعنی تو ای بهار زندگی

سکوت مجنون را بشکنی

سکوت مجنون را پیر می کند

سکوت را بشکن

بگو

دوستت دارم

بگو

 

 

 

 

 

دست از طلب ندارم . تا کام  من برآید

                    یا تن رسد به جانان . یا جان ز تن برآید

حافظ

 

 

گفتم کنارم باش     گفتی دریای عشق ساحل ندارد

و من دور از کنار در دریای عشقت غرق شدم. 

 

 

مرا از دیدن رویت منع می کنی

می گویی مرا نگاه نکن

مگر نمی دانی:

 

چو ببندم به دلم چشم، بمیرم دَر، دَم 

 تو بیا، تا به وصالت بمیرد، دردم

کاش این شب فسرده به پایان می رسید

و غم هزار ساله ام با طلوع خورشید نگاهت به پایان می رساندی

نمی دانم شاید تقدیر حکم جدایی خار از گل را نوشته

شاید این جدایی به سبب دوری و فاصله هاست

شاید این جدایی به خاطر ماوای من در بیابان و خانه تو در بهشت است

شاید به خاطر سر سبزی و شادابی تو وبه خاطر خشکی و زردی من است

اما بدان از غم این دوری رنگم زرد و قامتم خمیده ودرخت زندگیم خشکیده

بدان حرم بی مهریت ماوایم را بیابان کرده

 

آه مگر می شود دور بود و در خاطر ماند

 

مگر می شود ریشه در هجر آب تنید و سبز ماند

مگر می شود رقص بلبلان با گل را دید و خموش ماند

مگر میشود ناز شبنم بر قامت گل دید وصبور ماند

مگر میشود بی تو بود و زنده ماند

شاید نسیم امید است که نشدنی ها را شدنی کرده

شاید چشمک ستارگان بیابان بی مهریت را کور سوی امید پنداشتم

شاید سرآب امید است که بی توجه به سختی بی توجه به تشنگی یک دیدار بی توجه به تمام مشکلات

مرا به اعماق آغوش بیابان بی توجهیت می کشاند

باری در این جا غم است و اندوه و تشنگی و حسرت

حسرت شنیدن نوایت  ای به قربان صدایت

بدان سخت خشک و ترک خورده است این  بیابان

و تنها مرحم زخم پایم اشک دیده است

تا روزی که بهار آید .می آید؟

شاید روزی رگبار بهاریت بیابانم را بهشت کند

شاید به انتهای این بیابان رسیدم

اگر

زنده ماندم

اگر بر این بیابان پایانی تعریف شده باشد

 

خیلی دوستت دارم خیلی دوستت دارم .

 

فکر این که دیگه نمی تونم ببینمت داره 

 

منو از بین میبره.

 

دوست دارم تمام روزم رو با تو باشم.

 

وقتی پیشمی حتی مثل الان که بهم  توجه نمیکنی

 

  غرق در آرامشم.

 

دوریت رو نمی تونم تحمل کنم.

 

هر دقیقه و هر لحظه دلتنگتم .

 

عاشقت شدم.

 

 

 

 

عشق با آتشی همراه است

 

 که زندگی عاشق را به خاکستر می سپارد.

 

عشق با طوفانی همراه است

 

 که 'منی یتهای' عاشق را با خود  به یغما می برد.

 

عشق داروی تلخ طبیعت است

 

 برای پاک سازی وجود خاکی.

 

عشق را عاشقی باید دست از جان شسته.

 

و عشق همچنان باقیست.

 

 

 

سکوت اگر علامت رضا بود چگونه باور نکنم سکوت گویای تو را

نگاه اگرپیام آشنا بود چرا تمنا نکنم نگاه گیرای تو را

 

سیمین بهبهانی

 

 

 

 

گاهی چقدر سخت است،

 

 تشخیص این که:

 

منطق بر احساس ارجحیت دارد،

 

 یا احساس بر منطق !

 

 

 

 

من عاشقانه دوستش دارم

 

و او عاقلانه طردم می کند

 

منطق او،

 

 حتی از حماقت من هم احمقانه تر است

 

Refrence:Internet

 

 

 

خسته ام، بی رمق،

 

در پی شکستی تلخ از آرزویی دست یافتنی

 

کاش وارد این گردآب نمی شدم

 

 و کاش با باران سخن نمی گفتم

 

و کاش باران با رحمت بر من می بارید

 

روزگار تلخیست غم تشنگی در کویر

 

روزگار سخت تر درد تشنگی در دریاست

 

دریا با تو به دنبال آرامشم بوم اما طوفانی شدی

 

کاش آرامش را از تو طلب نمی کردم

 

 و تو مرا به آغوش فرا نمی خواندی و من در ساحل

 

نظاره گر زیبایی تو بودم

 

زیبا از چه رو با این برگ ناسازگاری می کنی

 

برگ به دنبال گل خود سر به آسمان دارد

 

گلم چطور از من توقع راست قامتی می کنی در

 

 نبودت

 

 
 
دوستت دارم، اما دیگر به زبان نمی آورم،
 
 چون تو دوست نداری بشنوی،

 

 

 

 

چقدر سخته فرو خوردن غم بدون شکوه،

 

 دیگر تاب و توانی برای ادامه ندارم،

 

 نه اینکه از عشق خسته شدم ، نه ،

 

 روزگار سختیست،زمانه مرا به بازی گرفته،

 

نمی دانم که چرا با من سر ناسازگاری دارد،

 

شاید سرگرمی این روزهای بهاریش شده ام،

 

 عجب همبازی بی وفایست روزگار

 

 

 

 

در زمین قلبم زلزله شد، دنبال علت بودم،

 

 به موتور تکتونیک نگاه تو رسیدم

 

 

 

دست خودم نیست، دلم بی قراری میکند.

 

کاش و افسوس، دوایی به زخم دلم نمی شود،

 

پس نگویم ونگویم که چرا

 

 چون تو خود عامل آنی و ندانی

 

 و همه شب پی آنی و بدان مرهم آنی و 

 

تمام دل من تسخیر وجود و رخ زیبای تو است.