ماهِ من!

گیرم، امشب را از نگاهِ من پنهان شدی؛

آفتابِ فردا را چه خواهی کرد!

طبیب

از زعفران روی مَن، رو می‌بِگَردانی چرا؟

مولوی

قبله

تو اهل کدام قبیله ای؟

که نیامده، قبله ی من شده ای!

+

داستان آه

در دیر زمانی نه چنان دور و نه نزدیک

                                        در شام غریبی که سپید بود و نه تاریـک

آمـد یـکی شــب زده ی مـست به شــعرم

                                        کرد آه و فغان از دل سرگشته به تفکیک

ساده لوح

می دانست:

همه کوچه پس کوچه های نگاهش را بلدم؛

ولی نمی دانست: 

زندگیم را با گام های صدایش کوک می کنم.

تنها چشمانش را بسته بود و بهانه می آورد!