بی قراری

 

دست خودم نیست، دلم بی قراری میکند.

 

کاش و افسوس، دوایی به زخم دلم نمی شود،

 

پس نگویم ونگویم که چرا

 

 چون تو خود عامل آنی و ندانی

 

 و همه شب پی آنی و بدان مرهم آنی و 

 

تمام دل من تسخیر وجود و رخ زیبای تو است.