چون دنیا به کسى روى آورد،
نیکىهاى دیگران را به او عاریت دهد،
و چون از او روى برگرداند خوبیهاى او را نیز بربایند.
نهج البلاغه
نه آنقدر حریصم، که تو را برای خودم بخوام؛
و نه آنقدر ثروتمند، که به دیگران ببخشمــــت.
شدهام درویشی، که درویشی هم بلد نیســــــت!