مردم داری

با مردم آن گونه معاشرت کنید،

که اگر مردید، بر شما اشک ریزند،

و اگر زنده ماندید، با اشتیاق سوى شما آیند.

نهج البلاغه

خسته

خستگی، متعلق مرد است؛

ولی من دیگر مرد خستگی نیستم!

مرد کور

گاهی متال!

+

مَرد

پیرمردِ مرد، مرد!

آه عشق

رفت

نرفتم

ماندم

رفت

نرفتند 

ماندند

نه خود رفتم تا ترکشان کرده باشم

نه آنان را رها کردم که بروند و تنهایم بگذارند

 

امیدم به فرصت بعدیست

شاید تا آن زمان

آنقدر مرد شده باشم 

که یا راهی شوم

یا راهیشان کنم